کسی که برایت آرامش بیاورد،
مستحق ستایش است ...
انسان ها را در زیستن بشناس
نه در گفتن ...
در گفتار همه آراسته اند ...
کوروش میگوید:
بودن با کسی که دوستش نداری
و نبودن با کسی که دوستش داری
همه اش رنج است
پس اگر همچون خود نیافتی
مثل خدا تنها باش
و اگر مانند خود یافتی
او را چنان حافظ باش که
گویی جزئی از وجود توست...