حصار آسمان

خداوندا به من بفهمان؛
که من لیاقت آنکه برای بندگانت، لیاقت تعیین کنم را ندارم!
پس من به اندازه آنچه که تو میپسندی، خوب هستم و به اندازه آنچه که تو دوست داری، بزرگوارانه رفتار خواهم کرد!
نه به اندازه لیاقت موهوم و خیالی ای که از بندگانت در ذهن ساخته ام!
خداوندا به من بفهمان؛
هر عملی از جانب بندگانت، می تواند در اثر احساس و افکارشان در آن لحظه پدید آمده باشد، نه آنچه که در حقیقت هستند! و اینکه من هرگز از مسیری که آنها آمده اند، نیامده ام و آنچه آنان با آن روبرو بوده اند را نچشیده ام! پس بی هیچ قضاوتی خوب خواهم بود و درست رفتار خواهم کرد!
خداوندا به من بفهمان؛
که مهربانی آیین تو و رسم عشق توست! پس تنها زمانی میتوانم ادعای دوست داشتنت را داشته باشم که به کیش و آیین تو باشم! پس هرگز دلی را نشکنم، امیدی را از خود قطع نکنم، حالی را آشفته نسازم و تا زمانی که می توان مهربان بود و عشق ورزید، هرگز به دنبال قهر و دشمنی نباشم!


"حصار آسمان"