بی من تو در کجای جهانی که نیستی؟

حالم بد است مثل زمانی که نیستی!
دردا که تو همیشه همانی که نیستی!

وقتی که مانده ای نگرانی که مانده ای
وقتی که نیستی نگرانی که نیستی!

عاشق که می شوی نگران خودت نباش
عشق آنچه هستی است نه آنی که نیستی!

با عشق هر کجا بروی حی و حاضری
دربند این خیال نمانی که نیستی!

تا چند من غزل بنویسم که هستی و
تو با دلی گرفته بخوانی که نیستی!

من بی تو در غریب ترین شهر عالمم
بی من تو در کجای جهانی که نیستی؟

#غلامرضا_طریقی

[ طرح شماره 2 ]

عشق حادثه اى مبتلا به عادت نیست

تو زخم مى زنى و شیوه ات لطافت نیست
بگو ، جواب محبّت مگر محبّت نیست ؟

نگو به تلخى این اتفاق عادت کن
که عشق حادثه اى مبتلا به عادت نیست

درون آینه غیر از خودت چه مى بینى ؟
تو هم شبیه منى هیچکس کنارت نیست

پر از گلایه ام اما به جبر خندانم
همیشه واقعیت ناشى از حقیقت نیست

برو سفر بسلامت ولى بدان از عشق
اگر که خیر ندیدى بدون علت نیست

فقط اجازه بده در نبودنت شب ها
کمى به فکر تو باشم اگر جسارت نیست

#سید_تقی_سیدی

خواهشا "تنهایی" را جدی بگیرید

خواهشاً "تنهایی" را به عنوان
یک رقیبِ عشقی جدی بگیرید...
جای خالیِ تان با "آدم"اگر پر شد،بعد از مدتی امید به دوباره خالی شدنش هست...
اما امان از "تنهایی"...
که اگر رفتید و به تنهایی عادت کرد...
که اگر رفتید و بدونِ شما خوشحال بودن و خندیدن را یاد گرفت...
که اگر زندگی بدونِ شما دیگر برایش سخت نبود...
هیچوقت به دوباره خالی شدنِ جایتان،فکر هم نکنید....
"تنهایی" خوب بلد است رخنه کند در قلبِ آدم ها...
جدی بگیرید این رقیبِ فرصت طلبِ بی چشم و رو را...
جدی بگیرید؛
تنهایی را...
تنهایی را...
تنهایی را...
 
#الناز_شهرکی
 
 

دلت نگیرد از نبودنِ کسی..
آدم ها
سالهاست که دچار فراموشی اند...
 
#زیور_شیبانی

در کنار کسی که نیست زندگی میکنم ...

دست‌هایم را دور خودم حلقه زدم، حس می‌کردم بعد از مدت‌ها خودم را می‌بینم. سرد بودم، خیلی سرد. انگار سال‌ها کسی از من بیرون رفته باشد.
مادربزرگ همیشه می‌گفت: «ناشکر نباش، ممکن بود اتفاق بدتری بیفتد».
راست می‌گفت. از این بدتر هم می‌توانست اتفاق بیفتد. مثلا اینکه هیچوقت نمی‌آمدی. مثلا اینکه هرگز نمی‌دیدمت. مثلا اینکه حتی یک‌بارهم اسمم را صدا نمی‌زدی. من باید آدم خوشبختی بوده باشم که توانستم با تو قدم زدن را تجربه کنم.
که روزها به تو فکر کردم، که زمانی به من فکر می‌کردی.
نمی‌دانم آدم‌ها دقیقا از چه لحظه‌ای با هم غریبه می‌شوند، نمی‌دانم دقیقا از چه روزی دیگر نگران هم نیستند، اما تو هرچقدر هم که دورتر بروی، هرچقدر هم که نباشی، نمی‌توانی از خاطراتم گم بشوی. من می‌دانم و تو، حالا که می‌روی، دیگر هیچ‌کس نمی‌فهمد که زمانی من، پیدای پنهان در نوشته‌هایت بودم.. بودم!؟
 
«یک روز باید دست خودت را بگیری، آرزوهایت را کنار بگذاری و سال‌ها در کنار کسی که نیست زندگی کنی»

 

#پویا_جمشیدی

 

• پی نوشت1:
  

  تنهایی؛
  تنهاترین بلای بودن نیست!
  چیزهای بدتری هم هست مثل دیر آمدن! دیر آمدن!

  #چارلز_بوکفسکی
  
  

• پی نوشت 2:
  

  نمیخواهد به خاطر من به کل دنیا پشت کنی!
  همین که با آمدنت، به بدترین کابوس زندگی ام تبدیل نشوی، کافیست!

  #ناشناس
  
  

• پی نوشت 3:
  

  در به در، بی خانمان باش، بهتر است از آنکه روزی
  خانه باشد، سقف باشد، گم کنی همخانه را

  #باقر_دیلمی

• پی نوشت 4:
  

  رسول این زمان منم! گواه من، همین که من
  به هر چه دست می زنم بدل به هیچ می شود

  #یاسر_قنبرلو
  
  

دلتنگ توام جانا و میدانم که میدانی ...

اصل دلتنگی می دونی چیه؟
وسط بیخیالی ها
وسط خنده و شوخی ها یهو یاد یک نفر بیفتی
یک نفر که حال بدت رو بی قید و شرط خوب می کرد
همون که اگه واسه آدم و عالم فیلم بازی می کردی جلوی اون خود خودت بودی
دلتنگی که می تونه بزنه تو برجکت می تونه بادت رو خالی کنه
بدترش می دونی کجاس؟
نیست!
دیگه نداریش
نمی تونی دلت رو برداری بری پیشش،
نمی تونی خودت رو بدی دستش و بگی خرابم
حالم بده واسه خاطر نبودنت
خوبش کن...
دلتنگی،
پا میذاره رو گلوت، انگشت میکنه تو چشمت
الکی مقاومت نکن!
دلتنگی برای کسی که با اون سرپا بودی از پا درت میاره
دلتنگی بده
وقتی باعث و بانیش نباشه بدتره...!

میان سطرهای این شعر ...

دلم گرفته باشد و ....
تو نباشی !
و من ...
جایی میان سطرهای این شعر؛
مرده باشم !

دلت که گرفت ...
این شعر را بخوان؛
مـــــن
جایی ...
میان سطرهای این شعر
مــــرده ام!

"کامران رسول زاده"

چرا وقت خود را صرف کسانی میکنیم که نباید؟!

وقتی میشود دقایق عمرت را با آدمهای خوب بگذرانی
چرا باید لحظه هایت را صرف آدم هایی کنی که دل های کوچک‌‌شان مدام درگیر رفتارهای بچه گانه است!
یا مدام برای نبودنت،
یا برای خط زدنت تلاش می کنند؟

"زیگموند فروید"