ای کاش همه در حق هم اینگونه آرزو می کردیم...

اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی،

و اگر هستی، کسی هم به تو عشق بورزد،

و اگر اینگونه نیست، تنهائیت کوتاه باشد،

تو مسئولی

تا زنده ای
در برابر کسی که به خودت علاقه مندش کردی؛
مسئولی!
مسئولی در برابر غم هایش
مسئولی در برابر اشک هایش
در برابر تنهاییش...
و اگر روزی فراموش کنی
دنیا به یادت خواهد آورد...

"خسرو شکیبایی"

انسان ها را در زیستن بشناس

کسی که برایت آرامش بیاورد،
مستحق ستایش است ...
انسان ها را در زیستن بشناس
نه در گفتن ...

وقتی چشم امیدتان به خدا باشد

وقتی چشم امیدتان به خدا باشد
هیچ چیز آنقدر عجیب نیست که راست نباشد
هیچ چیز آنقدر عجیب نیست که پیش نیاید
هیچ چیز آنقدر عجیب نیست که دیر نپاید.

"کاترین پاندر"

امیدتان به خدا و شب خوش

متبرک شو به آدمیت

متبرکند انسان های اندک شماری که
پیوسته در روح دیگران جاری هستند
و آدمی را از روزمرگی به روز سبزی می برند...
تو دو تن هستی، یکی بیدار در ظلمت و دیگری، خفته در نور!
یادمان نرود، در دفتر دیکته فردایمان بنویسیم:
باید انسان بودن، پاک بودن ،مسئول بودن و در اندیشه سرنوشت دیگران بودن؛
"وظیفه" نباشد، بلکه "صفت" آدمی باشد...
اگر سخنی را شنیدید و به دلتان نشست، بدانید که آن سخن حق است و به دنبال آن بروید!

 

فردا حقیقت ندارد

ساختن واژه ای به نام «فردا» بزرگترین اشتباه انسان بود!
تا زمانی که کودک بی سوادی بودیم و با این واژه آشنایی نداشتیم، خوب زندگی میکردیم.
تمامی احساساتمان، غم و شادیمان و هر چه داشتیم را همین امروز خرج میکردیم.
انگار فهمیده تر بودیم، چون همیشه میترسیدیم شاید فردا نباشد.
از وقتی «فردا » را یاد گرفتیم، همه چیز را گذاشتیم برای فردا.
از داشته های امروز لذت نبردیم و گذاشتیم برای روز مبادا...
شاید باید اینگونه «فردا» را معنی کنیم....
«فردا» روزیست که داشته های امروزت را نداری.
پس امروز را زندگی کن.
فردا حقیقت ندارد.

اندکی حرمت باقی بگذارید

اگر حتى از زندگى یکدیگر رفتنى شدید،
اندکى "حرمت" بین خودتان به یادگار بگذارید...
همه اش را نبَرید!
شاید خاطره اى ،
عکسى،
آهنگى...
"دوستت دارم" ی!
درخواست حلالیت یا "مرا ببخش"ی!
جا گذاشته باشید و مجبور شوید برگردید!

"علی قاضی نظام"