ما دیر رسیدیم به هم

ما دیر رسیدیم به هم
خیلی دیر
آنقدر که پاهایم برای رسیدن به تو
می دود اما نمی رسد
دستانم
دل آشفتگی هایم را
در دل شب تاب می دهد
تا آرام گیرم

چشمانم
همیشه نگران احساس توست
و طفلک دلم
مدام غم دوست داشتنت را
به جان می خرد

نازنینم
کمی از مهرت را برای من نگه دار
من تمام جانم را
برایت کنار گذاشته ام

"سارا قبادی"
 شانه هایم گل داده اند

زنـدگــی یــعنـی همیـــــــن پــروازهــا

زندگی زیباست چشمی باز کن
گردشی در کوچه باغ راز کن

هر که عشقش در تماشا نقش بست
عینک بد‌بینی خود را شکست

من میان جسم‌ها جان دیـده‌ام
درد را افکنده درمان دیـده‌ام

دیـده‌ام بــر شاخه‌ها احساسها
می‌تپد دل در شمیم یاسها

زندگی موسیقی گنـجشکهاست
زندگی باغ تماشای خداست

گـر تـو را نور یـقیـن پیـدا شود
می‌تواند زشت هم زیبا شود

حال من ، در شهر احساسم گم است
حال من ، عشق تمام مردم است

زنـدگی یـعنـی همیـن پـروازها
صبح‌هـا ، لبـخند‌هـا ، آوازها

ای خطوط چهـره‌ات قـرآن من
ای تـو جـانِ جـانِ جـانِ جـانِ مـن

با تـــو اشـعارم پـر از تـو مــی‌شـود
مثنوی‌هایـم همــه نو می‌شـود

حرفـهایـم مـرده را جان می‌دهد
واژه‌هایـم بوی باران می‌دهـد

"شهرام محمدی" (آذرخش)
از کتاب: حوض پر از ماه بود من پر الله

هرگز نمی پرسم

من آنچه را احساس باید کرد
یا از نگاه دوست باید خواند
هرگز نمی پرسم
هرگز نمی پرسم که : آیا دوستم داری ؟
قلب من و چشم تو می گوید به من : آری

"فریدون مشیری"

خدا کسی که احساسش کند، نداشت

هرکسی گمشده ای دارد
و خدا گمشده ای داشت
هرکسی دوتاست
و خدا یکی بود
و یکی چگونه می توانست باشد؟

جای پایی مانده بر شن های خیس ساحلم

من که از دنیای وانفسا و فانی غافلم
پس چرا در بند یارم؟ عاقلم یا جاهلم؟

گر چه با من، بی سبب ناسازگاری میکند
من به این ناسازگاری، همچنان هم مایلم

چقدر دور ایستاده ای

چقدر دورتر از احساسم ایستاده ای؟
از این فاصله
حتی صدایم را هم نمیشنوی
چه برسد به دلتنگی!

پادشاهی که به جنگ آمد و افتاد منم

با تواَم عشق قسم خورده ی پنهانی ِمن
با تواَم بی خبر از حال و پریشانی ِ من

با تواَم لعنتیِ خالی از احساس بفهم
بی قرارت شده ام شاعره ی خاص بفهم