کسی که برایت آرامش بیاورد،
مستحق ستایش است ...
انسان ها را در زیستن بشناس
نه در گفتن ...
کسی که برایت آرامش بیاورد،
مستحق ستایش است ...
انسان ها را در زیستن بشناس
نه در گفتن ...
زمین بهشت می شود...
روزیکه مردم بفهمند هیچ چیز عیب نیست جز قضاوت و مسخره کردن دیگران!
هیچ چیز گناه نیست جز حق الناس!
هیچ چیز ثواب نیست جز خدمت به دیگران!
هیچ کس اسطوره نیست الا در مهربانى و انسانیت!
هیچ دینى با ارزشتر از انسانیت نیست!
هیچ چیز جاودانه نمی ماند جز عشق!
و خلاصه هیچ چیز ماندگار نیست جز انسان بودن!
متبرکند انسان های اندک شماری که
پیوسته در روح دیگران جاری هستند
و آدمی را از روزمرگی به روز سبزی می برند...
تو دو تن هستی، یکی بیدار در ظلمت و دیگری، خفته در نور!
یادمان نرود، در دفتر دیکته فردایمان بنویسیم:
باید انسان بودن، پاک بودن ،مسئول بودن و در اندیشه سرنوشت دیگران بودن؛
"وظیفه" نباشد، بلکه "صفت" آدمی باشد...
اگر سخنی را شنیدید و به دلتان نشست، بدانید که آن سخن حق است و به دنبال آن بروید!
اگر به نجوا نشنید، فریاد مزن!
چرا که هرگز نخواهد شنید...
کسی که بخواهد تو را بشنود، نا گفته نیز سطر به سطر تو را از حفظ است
و آنکس که از شنیدن تو عاجز است،
حتی اگر واژه به واژه و هجا به هجا هم برایش معنی کنی
باز هم تو را نمیفهمد
سعی نکن خودت را به زور در افکار دیگران جا دهی و ...
همچنین سعی کن خودت باشی
اشکالی نیست زشت یا زیبا!
همین که خودت باشی، نهایت زیبایی است!
انسانیت این است که نخواهی آنی باشی که نیستی...
و نخواهی جایی باشی که به تو خوشامد نمیگویند!
و پشت سرت هم آبی نمیریزند!
دنیا، دنیای غریبی است عزیز!
هر چه ساده تر باشی، بیشتر دلشکسته خواهی شد اما؛
سعی نکن سادگی ات را به این دریوزگی بفروشی!
از سادگی تا خدا فاصله ای نیست...
دست در اندازه خودت نبر
این تو نیستی که باید تغییر کنی
جهانی که نفس های گنجشک خیال را به شماره انداخته
بالاخره از پای در خواهد آمد
و درگوشه ای تاریک به مرور مدفون خواهد شد
عاشق باش و نترس
که خداوند برای این مرگ را به تو هدیه کرد تا بدانی؛
که پایان کار وجود ندارد، که همه چیز یک شوخیست!
و به سوی او باز خواهی گشت. که در آن تردیدی نیست!
تا همین، جرئت کافی برای دیوانگی و عاشقی به تو دهد.
"حصار آسمان"