حق اشتباه را به تمام آدم ها بده

توقع خوب بودن در تمام لحظه ها را از کسی نداشته باش.
توقع آرام بودن و خوش رفتار بودن.
حق اشتباه را به تمام آدم ها بده.
حق بد رفتاری، تندی، و عصبانیت!
حق اشتباهات کوچک، بزرگ و حتی جبران ناپذیر!
واقعیت اینگونه است که رفتار آدم ها به مرور اتفاقاتی که برایشان می افتد تغییر میکند.
به مرور درد ها و سختی ها و رنج های کوچک و بزرگی که زندگی به آن ها تحمیل میکند.
مثلا تو نمیدانی دیروز برای من چگونه بود؟ پریروز، هفته پیش اصلا.
حس آدم ها، روی پیشانیشان حک نشده.
حد تحملشان هم!
شاید اتفاقی فرای تحمل، برای من بیفتد و تو حتی نفهمی فرای تحمل یعنی چه؟
آدم ها به همان اندازه که حق دارند دوست داشته باشند، به همان اندازه هم اجازه دارند متنفر باشند.
کاش در لحظه ی انفجار آدم ها از غم، از تمام سختی هایی که شاید به موجب قوی نبودن و تحمل های کَمِشان میکشند، آرام باشیم و باور کنیم که هیچ کدام از آدم های زمین مجبور نیستند قوی و محکم و شکست ناپذیر باشند.
 
#رقیه_رستمی

تا غمت خار گلو هست، گلوبند چرا؟

چشمها – پنجره‌های تو – تأمل دارند
فصل پاییز هم آن منظره‌‌‌ها گل دارند

ابر و باد و مه و خورشید و فلک مطمئنم
همه در گردش چشم تو تعادل دارند

تا غمت خار گلو هست، گلوبند چرا
کشته‌ هایت چه نیازی به تجمل دارند

همه‌ جا مرتع گرگ است، به امید که‌ اند
میش‌ هایم که ته چشم تو آغل دارند

برگ با ریزش بی‌وقفه به من می‌گوید
در زمین خوردن عشاق تسلسل دارند

هر که در عشق سر از قله برآرد هنر است
همه تا دامنه‌ ی کوه تحمل دارند

#مژگان_عباسلو

یک مرد، عشق را پاس می‌دارد

هلیا!
به یاد داشته باش که یک مرد، عشق را پاس می‌دارد
یک مرد هر چه را که می‌تواند به قربان‌گاهِ عشق می‌آورد
آن‌چه فدا کردنی‌ست فدا می‌کند
آن چه شکستنی‌ست می‌شکند
و آن‌چه را تحمل‌سوز است تحمل می‌کند
اما؛
هرگز به منزل‌گاهِ دوست داشتن به گدایی نمی‌رود!

 

"نادر ابراهیمی"

برگرفته از کتاب: "بار دیگر شهری که دوست می داشتم"

با این خدا زندگی کن - استاد پناهیان