یاد من باش که بس تنهایم

پس از آفــــرینش آدم "خــــدا" گفت به او :
نازنینــــم اَدم ...
با تـــو رازی دارم !...
اندکـــی پیشتـــر آی ...

دل بسپار

دل بــســـپــار…
به آتشی که نمى سوزاند
” ابراهیم ” را