بگذارید هر کسی به آیین خودش باشد!

در دنیایی که همه سعی می‌کنند شبیه به هم باشند؛
جسارت کن و متفاوت باش!
و در زمانی که همه از هم تقلید می‌کنند؛
جرات کن و متمایز باش!
زندگی کوتاهتر از آن است که به تکرار و تقلید بگذرد.
شریف‌ترین دلها دلی است که؛
اندیشه‌ آزار دیگران در آن نباشد!
محبت و عشق، والاترین هدیه ایست که میتوانید به کسی ببخشید.
شاد کردن دل انسان‌ها، ارزشش والاست!
محبت کنیم و تا میتوانیم لبخند به لبها بنشانیم!
بگذارید هر کسی به آیین خودش باشد!
زنان را گرامی بدارید، فرودستان را دریابید
بر دلهای زخم خورده مرهم بنهید و
هر کسی به تکلم قبیله خویش سخن بگوید!
آدمی تنها در مقام خویش به منزلت خواهد رسید!

مانده ام خموش چون ندارم همدمی

چقدر سکوت ...و اما راز دل چقدر هیاهو دارد
دنیای مرا گرفتند
عشقم را
و من همچنان ایستاده ام ...
ای امید شب های تارم
ای خدا ...
بازا و ببین از بنده ات چه مانده
به جرم عاشقی
به جرم بیدلی و دلدادگی
آه...

هیچ دارویی را برتر از محبت نیافتم!

از لقمان حکیم روایت شده که فرمود:
من چهارصد سال مردم را با داروهای مختلف شفا دادم
اما هیچ دارویی را برتر از محبت نیافتم!
پرسیدند که اگر این دارو هم اثر نکرد چه؟

به دنبال معنایی برای عشق میگردم

چه بسیار حلاج‌ها بر دار کردند به جرم او و چه بسیار مجنون‌ها که جان دادند با زمزمه اش و چه بسیار فرهادها در گور شدند از ترس فقدانش و چه بسیار زلیخاها پشت به دنیا کردند از غمش و چه بسیار شیرین‌ها به خواب ابدی رفتند با بیدادش و این طبیعت شگفت انگیز او بود که پود سرنوشت وفادارترین پیروانش را با تار رنج گره زند بر دار زمان.

علم روانشناسی می گوید

علم روانشناسی می گوید :
وقتی یک نفر خیلی میخندد حتی برای چیزهای احمقانه و پیش پا افتاده، بدانید او از درون عمیقأ [ غمگین ] است
اگر یک نفر خیلی می خوابد بدانید که [ تنهاست ]
اگر یک نفر کم حرف می زند، سریع حرفش را می گوید و دوباره سکوت می کند بدانید [ رازی درسینه دارد ]
وقتی یک نفر نمی تواند گریه کند، بدانید [ ضعیف ] است
وقتی یک نفر با یک روال غیرعادی وحجم زیاد غذا می خورد، بدانید که [ تحت تنش ] است
وقتی یک نفر برای چیزهای کوچک گریه می کند یعنی [ رقیق القلب و معصوم ] است
وقتی یک نفر سریع بخاطر چیزهای کوچک عصبانی می شود یعنی [ درگیر عشق ] است

تقویت اراده، خواستن و توانستن

اراده مجموعه ای از خواستن و توانستن است. انسان خواسته های متعالی فراوانی دارد، اما اگر نتواند در مسیر تحقق آن خواسته ها حرکت کند، نمی توان او را صاحب اراده دانست. انسان با اراده کسی است که می خواهد و می تواند به خواسته خود جامه عمل بپوشاند و در مقابل انسان بی اراده، اگر چه می خواهد، ولی نمی تواند خواسته های خود را عملیاتی نماید. پس به این نکته توجه کنید که حصول نتیجه در این معیار وجود ندارد زیرا تحت تأثیر عللی خارج از اراده نیز هست.

با منطق میشود هر جور استدلالی کرد.

شاگردی از استاد پرسید: منطق چیست؟
استاد کمی فکر کرد و جواب داد :
گوش کنید، مثالی می زنم :
دو مرد پیش من می آیند، یکی تمیز و دیگری کثیف. من به آن ها پیشنهاد می کنم حمام کنند.