در مورد مهربونی خدا زیاد میشه حرف زد. این روایت هم یکیش که تفسیر یکی از آیه های سوره انعام هست. از تفسیر المیزان:
در روایت آمده که عده ای نزد پیامبر آمدند و گفتند که بسیار گناه کرده ایم. باید چکار کنیم؟!
پیامبر فرمود توبه کنید!
اگر ما توبه کردیم، با اینهمه معصیت و گناه، آیا ما را به درگاه خود راه می دهد؟ این خدایی که تو توصیف نمودی، شرم آن داریم که در محضرش بگوییم ما را ببخش!
در این هنگام آیه نازل شد و خداوند به پیامبر اینگونه فرمان داد که: فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ
ای پیامبر به آنان بگو، سلام بر شما (یعنی من اول به آنها سلام خواهم کرد!!! )
و سپس فرمود: کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ
پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر داشته
وَ إِذا جاءَکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِآیاتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (54) انعام
و چون کسانی که به آیات ما ایمان می آورند نزد تو آیند ، بگو: سلام بر شما ، پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر داشته ، که هر کس از شما به نادانی عمل بدی کند آن گاه بعد از آن توبه کند و به اصلاح ( کار خود ) پردازد بی تردید خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.