دلت میخواد الان چیکار کنی؟

امشب یه سری زدم به آخرین مطالب ارسال شده. بعضی از مطالب مال سه سال پیش بود. بعد هم سری زدم به لیست دنبال کنندگان. 468 نفر که بیشترشون دیگه نمیان و سالهاست مطلب نزاشتن.. همینطور که داشتم لیست وبلاگ ها رو نگاه میکردم، انگار داشتم یه آلبوم عکس قدیمی رو نگاه میکردم. بلانسبت شماها، انگار داشتم به مقبره های چندین هزار ساله نگاه میکردم! خیلیا که اون موقع بودن و الان دیگه نیستن. حصار آسمان دی ماه 1394 ایجاد شد و الان تقریبا 6 سال از عمر این وبلاگ میگذره... خدایا تا چشم به هم زدم 6 سال گذشت...

یواش یواش عمر انسان چقدر زود طی میشه. یهو به خودت میای میبینی یه دهه از زندگیت گذشت. و منی که فکر میکنم هنوز زوده که خیلی کارا بکنم! تا به خودم بیام یهو زمانی میرسه که همین بچه های دهه هشتادی میان بهت میگن بابابزرگ و دستت میندازن.. جوجه هایی که اصلا خودشونم نمیدونن چطور یهو وارد دهه سوم زندگیشون میشن!

تا حالا شده نخوای قبول کنی که عمر تو از دهه قبلی گذشته و مجبوری به دهه ای بالاتر بری؟ من الان یهویی همچین حالی پیدا کردم. یعنی الان همون دهه هشتادی ها  دارن کم کم وارد دهه سوم زندگی میشن و جای تو رو میگیرن و تو قراره بری توی دهه چهارم زندگیت! منی که دهه سوم زندگیم کلا به فکر کار و بیکاری و درد و فراق گذشت و حتی یه بار نشد به خودم بگم آهاااااای حامد اینا میگذره، پاشو و ادامه بده. زانوی غم بغل نگیر و ببین دلت میخواد الان چیکار کنی...؟ اونقدر غم نخور که نتونی ادامه بدی.

آهای دهه هشتادی، داری وارد زیباترین و پرفراز و نشیب ترین دوره زندگیت میشی... خواهشا تو مثل من نابودش نکن... دیگه تکرار نمیشه. بخدا نمیشه... بعد از این دهه، دیگه زندگیت به یه ثبات کسل کننده میرسه... کارتو پیدا کردی، با کسی ازدواج کردی، دیگه دنبال عشق و عاشقی و کار و سربازی و کنکور و اینا نیستی و یه روز میفهمی همینا بهترین روزای زندگیت بودن. همین غصه خوردنا، همین فراق کشیدنا، همین نرسیدن ها و حسرت ها. همشون یه روزی برات تموم میشن، نه بی قرار کسی میشی، نه نگرانی بی پولی و بیکاری اذیتت میکنه، احتمال زیاد مستقل شدی و دیگه مثل مرداب، ساکن میشی... و مبادا... که بگندی...

حال اون موقعی رو دارم که میخواستم بعد از هفت سال خوابگاهو ترک کنم و از دوستام و خوابگاه و خاطراتش جدا شم. پشت سر گذاشتن سخته. ولی باید کم کم یاد بگیری که در طول زندگیت مجبوری خیلی چیزا رو جا بزاری. و یه بخش مهمی از چیزایی که باید جا بزاری، غم و غصه بیخودی و بی فایده ایه که تو رو از حرکت و تلاش دور میکنه. منی که یه روز توی بیست و سه سالگی دانشجوی دنبال یه شغل بودم و به هر کاری رضایت دادم، تا درآمد خودمو داشته باشم و زندگیمو بسازم، یه مدت کارگری میکردم، یه مدت بازاریابی، یه مدت ... الان شغلی دارم که هرگز فکر نمیکردم بتونم داشته باشم و در واقع شغل رویایی من بود! 

خلاصه که تلاشتو بکن و از فراز و نشیب ها نترس و غم نداشته باش. همه اینا روح تو رو میسازن و نباید بهشون اجازه بدی یه روح ضعیف در تو بسازن. محکم باش که داری وارد بهترین دهه زندگیت میشی. به هدرش ندی که یه روز پشیمون میشی..


میخوام همون ترانه ای که سیلاک توی آخرین پستش گذاشته رو بزارم. زیباست :)

حال همه‌ی ما خوب است!

سلام!
حال همه‌ی ما خوب است
ملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور،
که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گویند
با این همه عمری اگر باقی بود
طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم
که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و
نه این دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!

تا یادم نرفته است بنویسم
حوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بود
می‌دانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازه‌ی باز نیامدن است
اما تو لااقل، حتی هر وهله، گاهی، هر از گاهی
ببین انعکاس تبسم رویا
شبیه شمایل شقایق نیست!
راستی خبرت بدهم
خواب دیده‌ام خانه‌ای خریده‌ام
بی‌پرده، بی‌پنجره، بی‌در، بی‌دیوار ... هی بخند!
بی‌پرده بگویمت
چیزی نمانده است، من چهل ساله خواهم شد
فردا را به فال نیک خواهم گرفت
دارد همین لحظه
یک فوج کبوتر سپید
از فرازِ کوچه‌ی ما می‌گذرد
باد بوی نامهای کسان من می‌دهد
یادت می‌آید رفته بودی
خبر از آرامش آسمان بیاوری!؟
نه ری‌را جان
نامه‌ام باید کوتاه باشد
ساده باشد
بی حرفی از ابهام و آینه،
از نو برایت می‌نویسم
حال همه‌ی ما خوب است
اما تو باور نکن!
 
#سید_علی_صالحی
از مجموعه دیر آمدی ری را (نامه ها)

فیلم زیر دکلمه همین شعر، با صدای خسرو شکیبایی هست. امیدوارم لذت ببرید

سپیده دم

دانی که سپیده دم خروس سحری
هر لحظه چرا همی کند نوحه گری؟

یعنی که نمودند در آیینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری!

"بابا طاهر"

شبی هست که نباشد پس از آن فردایی

یادمان باشد به دل کوزه ی آب
که بدان سنگ شکست
بستی از روی محبّت بزنیم!