حصار آسمان

آنچه اینجا می‌نویسم فقط درد دلیست با آدمهای رهگذر شاید یکی کمی تکان بخورد سالها کارمندی کردم اما نه رشوه گرفتم نه نامردی نه از بیت المال کش رفتم نهار کاروتجربه دزدیدم اما دور و برم پر گرگ بود از رییس دزد تا .... اینقدر وصله ناجوری بودم که برایم همه جور پاپوش دوختند عاقبت خودم کارم را رها کردم امروز خسته ودلخون وتکیده با چشمانی پراز اشک با حسرت به خدا میگویم تو دروغ بودی من همیشه چشم براه توماندم شاید تو کمکی دستی دل گرمی یاری هم نفسی کاری اما هیچ هرچه دعا کردم بدرگاهش نرسید  نه کمکی نه مرگی نه هم نفسی هرچه داد بلاداد هرچه کرد بدعهدی بود تا امیدی شد زخم ودرد ودرد ودرد مگر نمی‌گفت هرکس ولو بقدر مثقال ذره ای .... مگر نمی‌گفت بخوانید مرا تا .....مگر نمی‌گفت هرکس بمن توکل کند من اورا کفایت میکنم .... 

کاج اگر میکاشتم‌ جهانم این نبود...

.یا اگر بود خزانم شاید این نبود 

بدرود