تو مرا
آنقدر آزردی
که خودم کوچ کنم از شهرت!
بکنم دل ز دل چون سنگت!
تو خیالت راحت
میروم از قلبت!
میشوم دورترین خاطره در شبهایت...
تو به من میخندی..
و به خود می گویی:
باز می آید و میسوزد از این عشق! ولی؛
برنمیگردم نه!!
میروم آنجایی
که دلی بهر دلی تب دارد...
عشق زیباست و حرمت دارد!
تو بمان...
دلت ارزانی هرکس که دلش مثل دلت
سرد و بی روح شده است...
تو بمان در شهرت...
تو بمان!
"مولود مهدی"
- پی نوشت 1 : از تنهایی نترس! هر کسی خواست بره، بهش بگو فردا دیره. همین امروز برو!
- پی نوشت 2 : یا دوستتان دارد یا ندارد! هرگز سعی نکنید کسی را متوجه ارزشتان کنید! اگر کسی قدر شما را نمی داند، یعنی لیاقت شما را ندارد! به خودتان احترام بگذارید و با کسانی باشید که برای شما ارزش قائلند!
- پی نوشت 3 : برخی آدمها هر کاری که بکنید، دوستتان نخواهند داشت. و برخی دیگر هر کاری که بکنید، دست از دوست داشتنتان نخواهند کشید. جایی روید که عشق حضور دارد.
- پی نوشت 4 : حواسمون باشه دل آدما شیشه نیست که روی اون "ها" کنیم. بعد با انگشت قلب بکشیم و وایسیم آب شدنش رو تماشا کنیم و کیف کنیم! رو شیشه نازک دل آدما اگه قلب کشیدی، باید مرد و مردونه پاش وایسی!
- پی نوشت 5 : پی نوشت های قبلی رو همیشه و بارها و بارها خوندین. وقتش نرسیده در موردشون کمی فکر کنیم و بهشون عمل کنیم؟! قضاوت با شما...
دیگه مرا رو یادت رفت؟؟؟
شعرت خوب بود