مبادا خالی شوی به قیمت لبریزی دیگران

ساعت شنی به من یاد داد

باید خالی شوی تا پُر کنی...

تا پُر کنی کسی را،

دلی را، چشمی را، گوشی را....

کودکت را در آغوش بگیر

خداوندا...

آرامشم را میان پیچ و خم زندگی ای که خود رقم زدم گم کرده ام

آرامم کن، همان گونه که دریا را پس از هر طوفانی آرام می کنی

کمی تلنگر هم بد نیست

کمی تلنگر هم بد نیست ....

 مگر چگونه زندگی میکنیم که تا کسی میمیرد میگوییم : راحت شد؟!

خانه های بزرگ اما خانواده های کوچک داریم

مدرک تحصیلی بالا اما درک پایینی داریم

از رها کردن نترس

از رها کردن نترس...

باور کن هیچ کس نمی تواند

چیزی که مال توست را از تو بگیرد

هیچ چیز ماندگار نیست جز انسان بودن

زمین بهشت می شود...

روزیکه مردم بفهمند هیچ چیز عیب نیست جز قضاوت و مسخره کردن دیگران!

هیچ چیز گناه نیست جز حق الناس!

هیچ چیز ثواب نیست جز خدمت به دیگران!

هیچ کس اسطوره نیست الا در مهربانى و انسانیت!

هیچ دینى با ارزشتر از انسانیت نیست!

هیچ چیز جاودانه نمی ماند جز عشق!

و خلاصه هیچ چیز ماندگار نیست جز انسان بودن!

اگر فرهاد باشی، همه چیز شیرین است

زندگی "باغی" است...

که با عشق "باقی" است.

"مشغول دل" باش ... نه "دل مشغول".

بیشتر "غصه های ما" از"قصه های خیالی ماست".

پس بدان اگر "فرهاد" باشی

همه چیز "شیرین" است!

شاید دوباره همدیگر را پیدا کنیم

شاید مرا به یاد نیاوری

 اما من تو را خوب می شناسم
ما همسایه شما بودیم
و شما همسایه ما

و همه مان همسایه خدا