دلا غافل ز سبحانی، چه حاصل؟

دلا غافل ز سبحانی، چه حاصل؟
مطیع نفس و شیطانی، چه حاصل؟

بُوَد قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمیدانی، چه حاصل؟


"باباطاهر"

مُزد عاشقی

مُزد عاشقی
رنج است
اما این رنج
روشنی می بخشد
از دلی عاشق
که می شکند
موسیقی و ترانه می تراود

"جبران خلیل جبران"

عجب صبری خدا دارد!

عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
همان یک لحظه ی اول
که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت
روزی که کمترین سرود
بوسه است

عشق جایش تنگ است!

نامه ای در جیبم
و گلی در مشتم
غصه ای دارم با نی لبکی
سر کوهی گر نیست

سلیس و ساده بگویم: دلم گرفته برایت

به سینه می زندم سر، دلی که کرده هوایت
دلی که کرده هوای کرشمه‌های صدایت

نه یوسفم، نه سیاوش، به نفس کشتن و پرهیز
که آورد دلم ای دوست! تاب وسوسه‌هایت؟

می دانم به کجای قلبت شلیک کرده ام

تا آخر عمر
درگیر من خواهی بود
و تظاهر می کنی که نیستی