حصار آسمان

برمزارم گریه کن، اشکت مرا جان می دهد
ناله هایت بوی عشق و بوی باران می دهد

دست بر قبرم بکش تا حس کنی مرگ مرا
دست هایت دردهایم را تسلا می دهد

با من درمانده و شیدا سخن را تازه کن
حرفهایت طعم شیرین بهاران می دهد

وقت رفتن لحظه ای برگرد قبرم را ببین
این نگاه اخرت امید ماندن می دهد

رفتی و چشمم به دنبال قدمهایت گریست
زخم های مرده ام را رفتنت جان می دهد

نیست از من قدرت بوسیدن چشمان تو
باد می بوسد به جایم قلب ایمان می دهد