گاه یک کوه به یک کاه به هم می‌ریزد

به نسیمی همة راه به هم می‌ریزد
کی دل سنگ تو را آه به هم می‌ریزد؟

سنگ در برکه می‌اندازم و می‌‌پندارم
با همین سنگ زدن، ماه به هم می‌ریزد

یک روز دو دلباخته بودیم من و تو!

ای صورت پهلو به تبدل زده! ای رنگ
من با تو به دل یکدله کردن، تو به نیرنگ

گر شور به دریا زدنت نیست از این پس
بیهوده نکوبم سر سودازده بر سنگ

آرام تر از پلک

شب که آرام تر از پلک ،
تو را مے بندم!
در دلم
طاقتِ دیدارِ تو
تا فردا نیست....

"محمدعلے بهمنے"

تیک تیک ساعت دیواری

وقتی که زندگی من
هیچ چیز نبود
هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری
دریافتم
باید ، باید ، باید
دیوانه وار دوست بدارم
کسی را که مثل هیچکس نیست...

"فروغ فرخزاد"

چند تا مرا دوست نداری؟!

پرسیدم: «چند تا مرا دوست نداری؟» روی یک تکه از نیمرو، نمک پاشید. گفت: «چه سوال سختی.» گفتم: «به هر حال سوال مهمیه برام.» نشسته بودیم توی فضای باز کافه سینما. داشتیم صبحانه می خوردیم. کمی فکر کرد و گفت: «هیچی.»

وقتی کسی را برای شنیدن نداری

صبح یا عصر یا شب
زیاد فرقی نمیکند
دلتنگیِ جمعه
از جایی شروع میشود
که دهانت پر از حرف است برای گفتن
اما کسی را نداری برای شنیدن...

"علی سلطانی"

پشت روز روشنم، شام سیاهی دیگر است

پشت روز روشنم، شام سیاهی دیگر است

آنچه آن را کوه خواندم، پرتگاهی دیگر است

 

شاید از اول نباید عاشق هم می شدیم

این درست اما جدایی اشتباهی دیگر است