مردن که کاری ندارد

مردن که کاری ندارد
فقط بگو بمیر
دراز می کشم و
می میرم

لابد دوستت دارم هنوز

لابد دوستت دارم هنوز
که هنوز
فکر می کنم
از هزار و صد نسخه ی این شعر

دلم آغوش گرم و عشق یک پروانه می خواهد

غمی دارد دلم شرحش فقط افسانه می خواهد
به پای خواندنش هم گریه ی جانانه می خواهد

من آن ابر پر از بغضم که هر جایی نمی بارد
برای گریه کردن، مرد هم یک شانه می خواهد

خسته ام از تو و این ماضی استمراری

خسته ام بعد تو از این همه شب بیداری
دم به دم یاد تو و درد و غم و بیداری
 
برو هر جا بنشین پشت سرم حرف بزن
این چنین نیست ولی رسم امانت داری

هر چه که دارم ببرید

قاصدک! اشک مرا محض امانت بردی
ببرش، مال خودت، من که خودم بارانم

گوهر اشک مرا، هر چه که دارم ببرید
من مگر چند صباحی به جهان می مانم؟


"مسعود نوروزی راهی"

ای آنـــکه مـــرا بــرده ای از یاد ، کجایی ؟

ای آنـــکه مـــرا بــرده ای از یاد ، کجایی ؟
بیــگانه شدی ، دست مریـــزاد ، کجایی ؟

در دام تــوأم ، نیست مـــرا راه گـریــــزی
من عاشق ایــن دام و تو صیّاد ، کجایی ؟

تنهایی

تنهایی
مثلِ خداست
بودن‌اَش دلیل نمی‌خواهد

"رضا کاظمی"