انسان ها را در زیستن بشناس

کسی که برایت آرامش بیاورد،
مستحق ستایش است ...
انسان ها را در زیستن بشناس
نه در گفتن ...

نکند مادرم از بوسه ی مان بو ببرد

اگر امشب بت من دست به ابرو ببرد
خبر مرگ مرا باد به هر سو ببرد

هر کسی شعر به چشمان تو تقدیم کند
مثل این است که رقاصه به باکو ببرد

بگویید آن کمان ابرو سپاهش را نگه دارد

به رسم صبر، باید مرد آهش را نگه دارد
اگر مرد است، بغض گاهگاهش را نگه دارد

پریشان است گیسویى در این باد و پریشان تر
مسلمانى که میخواهد نگاهش را نگه دارد

از رها کردن نترس

از رها کردن نترس...

باور کن هیچ کس نمی تواند

چیزی که مال توست را از تو بگیرد

آمدیّ و همه ی فرضیه ها ریخت به هم!

حسّ و حال همه ی ثانیه ها ریخت به هم
شوق یک رابطه با حاشیه ها ریخت به هم

گفته بودم به کسی عشق نخواهم ورزید
آمدیّ و همه ی فرضیه ها ریخت به هم!

هیچ چیز ماندگار نیست جز انسان بودن

زمین بهشت می شود...

روزیکه مردم بفهمند هیچ چیز عیب نیست جز قضاوت و مسخره کردن دیگران!

هیچ چیز گناه نیست جز حق الناس!

هیچ چیز ثواب نیست جز خدمت به دیگران!

هیچ کس اسطوره نیست الا در مهربانى و انسانیت!

هیچ دینى با ارزشتر از انسانیت نیست!

هیچ چیز جاودانه نمی ماند جز عشق!

و خلاصه هیچ چیز ماندگار نیست جز انسان بودن!

اگر فرهاد باشی، همه چیز شیرین است

زندگی "باغی" است...

که با عشق "باقی" است.

"مشغول دل" باش ... نه "دل مشغول".

بیشتر "غصه های ما" از"قصه های خیالی ماست".

پس بدان اگر "فرهاد" باشی

همه چیز "شیرین" است!