باده ام ارمغان تاک توست

تمام گل هایم
محصول باغ تو
 
باده ام
ارمغان تاک تو

جان ریخته شد بر تو، آمیخته شد با تو

صورتگر نقاشم، هر لحظه بتی سازم
وانگه همه بت‌ها را در پیش تو بگدازم

صد نقش برانگیزم، با روح درآمیزم
چون نقش تو را بینم، در آتشش اندازم

آب مست و باد مست و خاک مست و نار مست

ساربانا اشتران بین سر به سر قطار مست
میر مست و خواجه مست و یار مست اغیار مست

باغبانا رعد مطرب ابر ساقی گشت و شد
باغ مست و راغ مست و غنچه مست و خار مست

می دانم که شیوه عشق من کهنه شده است

تو را بسیار دوست دارم
و می دانم که شیوه عشق من
کهنه شده است
شریان های قلبم

دیگر بدون تو در هیچ کجا نیستم

از دورها
از دورها می آیی
و فقط
یک چیز
یک چیز کوچک

هر سو نشان توست

بر گرد , ای پرنده رنجیده , بازگرد
باز آ که خلوت دل من آشیان توست
در راه , در گذر
در خانه , در اتاق
هر سو نشان توست

هیچ دارویی را برتر از محبت نیافتم!

از لقمان حکیم روایت شده که فرمود:
من چهارصد سال مردم را با داروهای مختلف شفا دادم
اما هیچ دارویی را برتر از محبت نیافتم!
پرسیدند که اگر این دارو هم اثر نکرد چه؟